Hiç kendinizi engelli gibi hissettiniz mi ? Bence hissettiniz ve o anı o sıkıntıyı yaşadınız.
Ama hatırlamıyoruz sadece unutuveriyoruz hayatın bizi nasıl engellediğini. O veya bu şekilde bir yerleriniz yaralandı hayatın akısından geride kaldınız, eliniz kırıldı, ayağınız kırıldı veya ağır hasta oldunuz. Yani hayatı yaşamaya engelli oldunuz bir yerde ve o sıkıntıyı biliyorsunuz. Biliyoruz…
Biz engellerimizi aştık. Ya onlar ? Onlar bunu yalnız yapamaz biraz yardıma ihtiyaçları var, senin, benim ve onları anlayabilecek herkesin yardımına ihtiyaçları var. Şimdi o bitmeyecek gibi gelen sıkıntını hatırla ve harekete geç ve şunu sor kendine onlara yardımcı olmam için beni engelleyen ne ? Belki ufak tefek cevaplar bulabilirsin ama seni engelleyemezler kendi engellerini aşmak için başkalarının engellerini kaldır. Bunu yapmak için çok büyük bir uğraş vermek gerekmiyor. Çok az vakit ayırarak büyük faydalar sağlayabiliriz, mesela bir diş fırçalama süresinde veya 1 bardak çay içilecek vakitte ya da herhangi bir çok önemsenmeyecek vakit aralığında yardım edebiliriz.
Engellerini aşamıyor musun? Şöyle yapalım gözlerini kapat şimdi ve günlük yaptıklarını yapmaya çalış mutfağa git mesela hiç açmadan gözlerini. Gidebildin mi? Şimdi biraz daha anladın sanırım gerçek engelin ne olduğunu, anladın mı ? Kör olmak değil gerçek engel onlara yardım etmeyişimiz!
Şimdi yardım zamanı! Nasıl yardım edebilirim ki sorusu var sırada. Bu sorunun en bilinen cevabı kapak toplamak ve toplanan kapaklarla tekerlekli sandalye almak. Yapabileceğimiz sadece bu değil ama yapılmalı tabi. Mesela bu konuda herkes gerekeni yapsa her kapak toplama kutularına gitse büyük bir engel ortadan kalkmış olacak bu bütün yürüme engellilere tekerlekli sandalye sağlamak değil elbette. Ortadan kalkan engel insanlarımızın duyarsızlığı olacak. Bu engeli kaldırırsak, kaldırabilirsek daha doğrusu ki bu hiç kolay olmayacak ama bence meseleye tam da bu noktadan başlanmalı. Bireysel yardımlarımızın tam anlamıyla sonuç veremeyeceğinin farkında olarak hareket etmeli ve temel amacımız herkesin küçük fedakarlıklarıyla toplumun bütün engellerini kaldırabileceğimiz konusunda herkesi bilinçle harekete geçirebilmek olmalı.
Bu hareketi başlatmak için tek bir şeye ihtiyacımız var. Bu, ne bir yerde toplanıp karar almak nede hali vakti yerinde insanlardan yardım beklemek. İhtiyacımız olan tek şey karar vermek! Kararını ver özgürleşmiş bir toplum mu engelli bir toplum mu?
Özgür toplum diyorsan şimdi,sonra ve ondan sonra…Ta ki bütün engeller kalkana dek tanıdığın ve tanıyacağın herkese her şeye bu bilinci vermek için çabala bilinçlerdeki engelleri kaldır.
Bunu başarırsak ne mi olacak? Toplumumuz sağ duyulu olacak mantıklı hareket edecek hayatımız tümüyle değişecek, mesela çevre kirliliği olmayacak, mesela yollar sadece araçlar için yapılmayacak yayalar, engelliler, bisikletliler için de yapılacak yapılmış olanlar düzenlenecek, engellileri topluma kazandırmak için çaba harcamaya gerek kalmayacak zaten sosyal hayatın ta içinde bulacaklar kendilerini çünkü insanlar artık onlar eksiklikleriyle değil fazlalıklarıyla görecekler.
Onların artı özellikleriyle ilgilenecekler birbirimizi küçük görmekten vazgeçmiş insanlar olacağız özgür insanlar olacağız.
Böyle bi hayat yaşamak güzel olmaz mıydı gerekenlerin yapıldığı engellerin ortadan kalktığı güzelliklerle dolu bi hayat yaşamak ve her anından tat almak ? Bunu şu an yapabiliyor olabilirsin ama ya diğerleri ? Onlarda hak etmiyor mu böyle bir hayatı onlar gibi hissetmemiz mümkün değil ancak onlar için çabalamaktan geri kalmakta mümkün olmamalı. Her gün sadece 1 dk. ayırabilirseniz sadece 1 dk… Engelli olsaydım nasıl olurdu diye belki daha kolay harekete geçebilirdiniz. Zamanımızı ayırmalıyız sadece biraz zaman yetecek onların da gülümsemesine.
Cevabın engelli bir toplumsa özür dilerim zamanını çaldım ama unutma bir gün senide engelleyecekler! O zaman geldiğinde hayattan geri kalmanın manasını anlayabilecek misin? Sanmıyorum zaten şimdiden engellemişsin kendini hayata.