Blogdan blog çıkarmak güzel oluyor.:) Daha önce de yapmıştım..
Erkan Sezgin’in sorusu bu yola itti bu kez beni..
“Ancak yaşadığımız her şeyin bir kenarında olmasına, dünyada birçok mazlum halkı bombalamasına, Müslümanlara ve insanlığa yaptığı bunca eziyet, zulüm ve katliama, askerlerimizin başına çuval geçirmesine, hatta gemimizi vurup askerlerimizi öldürmesine karşın asla ABD’ye düşman olmamız gerekmedi.
Neden acaba?” diye sormuş..
Argo deyişle “O biraz sıkar!” (Tabi, ulusal çapta. Bireysel ve/veya toplumsal-sınıfsal olarak değil!)
İkiz Kuleler saldırıya uğradığında Bush, şöyle bir ikilem koydu ortaya:
“Ya bizden yanasınız ya teröristten yanasınız.”
E.. Bir süper güçten yana olmamak, onu karşına almak her babayiğidin harcı değil! Üstelik 60 yıldır tam anlamıyla göbekten bağlı olduğumuz, onlar hapşırırsa bizim grip olup yataklara düştüğümüz bir dünyada yaşıyoruz..
***
Kaynağını tam olarak bilemediğim bir söz öbeği var:
“Dostumun dostu dostumdur..
Dostumun düşmanı düşmanımdır..
Düşmanımın dostu düşmanımdır..
Düşmanımın düşmanı dostumdur!”
Aslında bu kaba bir genelleme. “Her genelleme gibi bu da tehlikelidir!” deyip devam edelim..
Bireysel olduğu kadar uluslararası alanda da sıkça kullanılan bir genelleme örneği.. Zamana, mekâna ve duruma göre taşların pozisyon değiştirdiği karmaşık bir yapısı var..
Yurdum toprakları da, ezelden beri bu uluslararası satrancın tam göbeğinde yer aldığı için; sözlü olarak dile getirilmese bile, hem bireysel, hem toplumsal, hem de uluslararası boyutlarda kullanılan mantıktır, iş bu genelleme..
Dost ve düşman olarak ikiye ayrılsalar sorun yok da.. Üçüncü, dördüncü hatta beşinci şahıslar da söz konusu olunca daha da çetrefilleşiyor!.. Bir de ortaya uluslararası takiyye (olduğundan farklı görünme) anlayışı girdiğinde içinden çıkılmaz bir durum oluşuyor, sorular peş peşe geliyor.
Yukarıdaki ikilemle altındaki söz öbeğini bir arada değerlendirdiğimizde bunun sorunun yanıtı biraz daha netleşiyor, sanırım. Lâkin tümünde de -saçma da olsa- düz mantık kullanmak gerekiyor. Yani; “A”, “C”ye düşmandır. “B” de “C”ye düşmandır. O halde “A” ile “B” dosttur. Tabii bu kadar basit olmuyor bu işler.
Uluslararası dostluk-düşmanlık; son aşamada ülkelerin, kendilerini sınırlarla birbirinden ayırmalarıyla kesinleşmiş, bu sınırlar kaldırılıncaya kadar da sürecek anlaşılan..