Bir süredir Okan Bayulgen’in TV8’deki programlarını izliyorum. Daha doğrusu Okan Bayulgen ve konuklarını seyretmek yerine gözlerim anlam veremediğim bir şekilde ekranın sağ alt köşesinde “işaret dili tercumanlığı” yapan iki güzel hanıma kayıyor.
Bu iki güzel hanım konuşulanları işaret diliyle işitme engellilere aktarırken el, kol ve yüz mimikleriyle o denli estetik hareketler yapıyorlar ki, sanki bir resim sergisine gitmişimde sanat şahaseri resimlere bakıyormuşum hissini uyandırıyorlar bende.
Etrafımda tanıdığım veya tanımadağım hiç bir işitme engelli olmamasına rağmen garip ve anlaşılmaz bir şekilde içimde acayip bir işaret dili öğrenme hevesi kabarıyor. Allahım bu nasıl bir estetik dildir? Bir insan duygularını karşısında ki insana aktarırken bu kadar mı tüm duygularını deşifre edebilir. Program başlıyor… Program bitene kadar ben gözlerimi ekranın sağ alt köşesinde işaret dili çevirmenliği yapan o iki güzel hanımdan ayırmıyor ve eğer aşkın bir dili olsaydı o dil mutlaka işaret dili olurdu diyorum. 🙂