Brusella Hastalığı ve Bulaşma Yolları?

Halk arasında “Yavru atma”, “Malta humması” veya “Dalgalı humma” olarak bilinen hastalığa, brusella denilen bir mikrop neden olur. Brusella mikrobu, insan, sığır, koyun, keçi ve domuzlarda yavru atma, kısırlık ve meme hastalıkları yapar. Mikrop, hasta hayvanların dışkı, süt ve atık yavru zarları (son’u) ile çevreye bulaşıp, insanlarda hastalık meydana getirir. Ahır veya ağıl içinde hayvanlar arasında bulaşma ağız, deri, göz yoluyla, çiftleşme veya sağım sırasındaki hatalar sonu meme yoluyla olur. Mikrobu taşıyan gebe hayvanlar yavru atarlarken veya doğururken atık yavru zarları ve suları ile çevreyi bulaştırırlar. Mikrobu taşıyan hasta hayvanların çoğu, yavru attıktan sonra aylarca sütleri ile mikrobu çıkarırlar. İneklerde yavru atmalar genellikle gebeliğin 6. ve 8. aylarında, koyun ve keçilerde gebeliğin ileri devrelerinde olur. İnek, koyun ve keçilerde, birinci yavru atımından sonra, ikinci atık olayları nadiren görülür. Brusellada genellikle hasta hayvanları tedavi yoluna gidilmez. Hastalar ayrılarak mezbahaya gönderilir. Sığırlarda ihbarı mecburi hastalıklardandır.

Brusella hastalığı nasıl bulaşır?

Brusella hastalığı hasta hayvanların eti, sütü ve sütünün ürünleriyle temas eden insanlara bulaşabilir. Özellikle keçiden geçer. Keçinin kaynatılmayan sütünden ve kaynatılmamış sütten yapılan peynirinden bulaşır.

Brusella hastalığının belirtileri nelerdir?

Çok yüksek olmayan ve zaman zaman titreme şeklinde bir ateş yapar. Gece terlemelerinde ateş normale düşer. Bu hastalık olan kişiler çabuk yorulur ve çok sık terlerler. İştahsızlıkta bu hastalıkla birlikte ortaya çıkan belirtilerdendir.

Brusella hastalığının tedavisi

Antibakteriyel ilaçlarla tedavi semptomların süresini azaltır ve komplikasyon riskini düşürür. Nüksleri önlemek için tedavi uzun süreli uygulanır.

• En etkin ilaç grubu tetrasiklinlerdir. Uzun yarı ömrü ve GİS yan etkilerinin azlığı nedeniyle doksisiklin tercih edilir. Tekli tedavide altı haftalık tedavi sonrası nüks %10 kadardır. Nüks direnç gelişmesine değil, yetersiz dozaj, yetersiz süre ve hastanın uyum eksikliğine bağlanmaktadır.

Yorum yapın